Ancient Egypt Kobiety - Faraonowie, żony władców, kapłanki...
Historia zna bardzo wiele przykładów kobiet, które zmieniały świat.
Mało kto wie, że w Egipcie faraonów kobieta była uważana za równą mężczyźnie w każdej dziedzinie.
Kobiety w Egipcie miały prawo do własnych majątków,
dzieci dziedziczylły majątek w linii matki,
a królowe, siostry i małżonki faraonów czesto współrządzily krajem - koregentki.
Kobiety starozytnego Egiptu mogły poślubić kogo chciały, mogły się rozwodzić, mając zapewnione alimenty.
Kobiety z wyższych sfer uprawiały politykę, zajmowały się filozofią, sztuką lub zostawały kapłankami Boga.
Kobiety wszystkich stanów, od legendarnych królowych przez artystki, kapłanki,
kobiety interesu po panie domu pełniły role matek, żon i kochanek.
W dziajach strożytnego Egiptu najsłynniejszymi kobietami o których pozostały udokumentowane przekazy były:
Nefertari - żona Ramzesa II
Nefertari żyła w XIII w. p.n.e. /1292-1225 p.n.e. - XIX dynastia/.
Pani Obu Krajów, Wielka Małżonka Królewska - Nefertari Ukochana przez Mut, Boska Małżonka.
Imię Nefertari oznaczało Piękna-dla-której-wstaje-Słońce.
Pełne imię brzmiało Nefertari-Mery-en-Mut czyli ukochana-przez-Mut /Mut - bogini poślubiona Amonowi/.
Nefertari gra w szachy?
Nefertari miała status najwyższej żony Ramzesa II z pośród jego czterech "Wielkich Małżonek Królewskich".
Zachowały się potwierdzajace jej znaczenie wizerunki na których Nefertari sprawuje obrzędy religijne zarezerwowane tylko dla króla.
Pozostał po niej wspaniały grobowiec - QV66 w Dolinie Królowych oraz świątynia jej imienia w
Abu Simbel.
Nefertiti ,
królowa, małżonka Amenhotepa IV Echnatona,
być może faraon-koregentka następujących później faraonów.
Nefertiti /Neferetiti, Nefertete, Nefretete, Nofretete/ żyła w XIV w. p.n.e. /1339-1325 p.n.e./
Nie jest potwierdzone jej pochodzenie ani nie wiadomo w jakich okolicznościach została żoną Echnatona.
Wraz z mężem Amenhotepem IV podjęli próbę wprowadzenia monoteizmu w boga Atona.
Amenhotep IV przyjął imię Echnatona - Blask Atona.
Te nowe prądy religijne i nietypowa dla egipcjanek uroda kobiety o długiej szyii wskazują że Nefertiti
mogła nie być Egipcjanką lecz np. księżniczką hetycką.
Istnieje wiele hipotez na temat jej roli w małżeństwie z Echnatonem.
Przypuszcza się że nie tylko zaispirowała wprowadzenie monoteizmu ale wobec upośledzenia i
postępującej choroby męża, Nefertiti objęła tron jako współregent i przybrała imię Nefernefernuaton.
Nefertiti z Echnatonem Królowea Nefertiti u boku króla Echnatona wraz z córkami
- to częsty obrazek odnajdywany na stelach i malowidłach amarneńskich.
W uzupełnieniu z Atonem przedstawiali się jako trójca w której królowa
odgrywała równorzędną rolę.
Popiersie Nefertiti odkryte w 1912 roku w Tell el-Amarna
należy do najbardziej fascynujących dzieł sztuki starożytnego Egiptu
i stało się ikoną starożytnego kanonu piękna.
Popiersie królowej jest ozdobą kolekcji
Muzeum Egispkiego w Berlinie Ägyptisches Museum und Papyrussammlung .
Hatszepsut
Królowa Egiptu - po śmierci męża Totmesa II - rządziła Egiptem - pierwsza udokumentowana kobieta - Faraon
Hatszepsut żyła w okresie XVIII dynastii z Nowego Państwa 1479 -1458 p.n.e.
Królowa objęła rządy w imieniu małoletniego pasierba, Totmesa III jako regentka.
Trzy lata później ogłosiła się królem i przyjęła tytuł - faraona.
Hatszepsut przedstawiona z brodą Faraona
Zasłynęła skuteczną polityką zagraniczną rozwijając handel z Nubią, Palestyną /Syrią/ i Punt /Somalią/.
Ufundowała takie budowle sakralne, jak te należące do kompleksu w Karnaku,
czy też sanktuaria w Nubii. Hatszepsut była zdecydowanie najpotężniejszą z królowych w historii Egiptu
przyczyniając się do znacznego rozwoju państwa.
Pierwotnie Hatszepsut uważano za najbardziej pokojowo nastawioną władczynię jednak w świetle odkrywanych
faktów wynika że przeprowadziła co najmiej kilka wypraw wojennych zarówno na południe do Nubii jak i na
północ do Gazy i Syrii.
Hatszepsut - można przetłumaczyć jako: "Pierwsza z najszlachetniejszych kobiet"
Ambicją królowej było otoczenie się boskoscią za życia i przekazanie tronu córce Neferure która,
już za młodu była przygotowywana i przedstawiana do tej roli jako męski potomek. Niestety ten plan się nie powiódł
z powodu śmierci Neferure w młodym wieku.
Po śmierci Hatszepsut ale nie bezposrednio tylko po ok 20 latach
usunięto imię Hatszepsut z wszystkich świątyń i zniszczono wszystkie jej wizerunki.
Nie wiemy jakie były motywy takich działań. Odsunięty za młodu od władzy Totmesa III otrzymał
bardzo solidne wykształcenie na dworze Hatszepsut i został po jej śmierci godnym następcą, powiększając
zdobycze królowej i umacniając znaczenie i potęgę Egiptu. Zatem nie uczynił tego z zawiści do królowej
którą z wszekimi należnymi honorami pochował w jej grobowej, godnej bogini, świątyni Ad-Dajr Al-Bahri.
Przypuszcza się że bardziej prawdopodobne było zatarcie samego faktu istnienia królowej - żeńskiego-faraona.
Jeżeli tak to zabieg okazał się skuteczny gdyż kolejną królową była dopiero za 1300 lat Kleopatra w I w. p.n.e.
Innym motywem mógł być kult Hatszepsut jako nowej bogini. Królowa przedstawiała się jako
córka swojej matki Ahmes nawiedzonej przez najwyższego w hierachii bogów Amona.
Istnieje również hipoteza o wymazaniu imienia wielkiej władczyni przez Ramzesa II.
Niestety na dzisiaj nie mamy potwierdzenia żadnej z hipotez.
Faktem jest że na ponad trzy tysiące lat słuch o królowej zaginął.
Dopiero w XIX wieku Champollion, po odczytniu hieroglifów,
natrafił na kamienny blok z imieniem królowej. Kolejne pokolenia badaczy
i archeologów odtwarzają dzieje tej fascynującej, ambitnej kobiety - faraona.
Wspaniała świątynia grobowa
królowej Hatszepsut godna miejsca w gronie największych cudów starożytnego świata
/architekt: Senmut ok 1500 p.n.e./ przetrwała w Tebach.
Ad-Dajr Al-Bahri została odrestaurowana przy udziale polskich archeologów.
Władczyni nazwała świątnię "Ogrodem mojego ojca Amuna".
Kleopatra z Ptolemeuszy ostatnia królowa, władczyni starożytnego Egiptu.
Kleopatra VII z rodu Ptolomeuszów żyła w I w p.n.e. /69 - 30 rok p.n.e./
Gdy w 47 r. p.n.e. pozbawiono ją tronu, z pomocą Cezara szybko odzyskała władzę wykorzystując swą legendarną urodą.
Królowa zasłynęła nie tylko urody ale i z inteligencji i wykształcenia.
Kleopatra - statuetka Po śmierci Cezara poślubiła Marka Antoniusza.
Ostatecznie popełniła samobójstwo po jego klęsce, pozwolając ukąsić się jadowitemu wężowi.
Kleopatra z Ptolemeuszy była ostatnią królową starożytnego Egiptu